tag:blogger.com,1999:blog-26062950552172732192024-03-13T23:25:27.906-07:00bilgiler birikimler ve bikiniler buradakendine yetecek kadar bilgisi ve birikimi olan bir adamın bikini hayranlığını çok fazla dolaylı yoldan anlatmasının şahididir bu blog.rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-78032666347840114312017-03-24T13:14:00.001-07:002017-03-24T13:14:29.745-07:00EVRİM TEORİSİNE KANITHala evrim teorisine inanmayanları görüyorum. Olayı sadece 'maymundan gelmişmişiz kasdhjahdjaf' kafasıyla incelerseniz zaten baştan kaybedersiniz dostlar. Lütfen geniş bakalım. Sadece maymunlar değil etrafımızdaki her şey evrim sürecinde ve bunu sizlere bir kanıtla açıklamak zorundayım.<br />
<br />
Pendik-Kadıköy hattı minibüslerini gözünüzün önüne getirin. Sene 2000 ve Deutz ile Magirus minibüsler cirit atıyor. Sarı gibi ama sarı olmayan mavi gibi ama yeşile benzeyen dış cephe boyalarıyla kafaları karıştıran arabalar bunlar. Bir modelleri var hatta uçak gibi. Uçak diyince hızından bahsetmiyorum. Baya bildiğin burun kısmı havada kıç kısmı yere yakın bir model bu bahsettiğim. Şoför senden benden daha yüksekte gidiyor yani en arkadaki de olayı baya bir aşağıdan takip ediyor.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-vu4MsRyrNyc/WNV9M4hZCdI/AAAAAAAAA6k/rHTxjbuJl9IJTcI5oyTQ05gauZt2c6ZLwCLcB/s1600/a7e0725110b49ac4dc4e5702f62c3a5d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-vu4MsRyrNyc/WNV9M4hZCdI/AAAAAAAAA6k/rHTxjbuJl9IJTcI5oyTQ05gauZt2c6ZLwCLcB/s400/a7e0725110b49ac4dc4e5702f62c3a5d.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
Konuyu fazla uzatmadan asıl bahsetmem gereken yere geliyorum. En ön koltuğa oturduğunuzu düşünün. Şoförün yanına yani. İneceğiniz yere gelirdiniz ve oturduğunuz koltuğun yanındaki kapıdan inmek istiyorsunuz ama şöyle bir ihtimal söz konusu. Ya ordaki kapıyı açmaya yarayan kulptan çekip kapıyı açarak ineceksiniz ya da şoför bey hazretleri 'birader o kapıdan inme bak otomatik kapıyı açtım sana ordan iniver' diyecek ve ordan inivereceksiniz. Ki genelde ordan iniveriyorum ben. Hiç kapıyı kendi eliyle açıp inen bir yolcu evladı görmedim bugüne kadar.<br />
<br />
Arkadaşlar sene 2002 - 2004 arası o kapının kolunun kırılıp, kapı açma yerine tornavida sıkıştırıldığını gördüm. Bu bir "ineceksen yine in, ama tornavidayla uğraşırsın bizi ırgalamaz" mesajıydı adeta. Cesaret eden yolcular ya da kaptanın arkadaşı olan muavin vatandaşlar bu tornavidayla kapı açma işini eyleme döküp iniyorlardı o kapıdan. Tabi bu böyle devam edemezdi. Bi süre daha kopuk kulplu tornavida ile açılan kapılı dönem devam etti. (dönemin ismine bak)<br />
<br />
Yıllar geçti, mevsimler değişti, Başbakanlar falan değişti hatta. Sonuç olarak geldiğimiz noktada yeni minibüslerimizde öndeki yolcu koltuğunun yanındaki kapıda artık açma kulpu yok. Bu tıpkı bizlerin kuyruk sokumuna sahip olmamız ama kuyruğumuzun olmaması gibi bir evrimsel sürecin sonucudur. Tabii maddenin evrimi canlının evriminden daha hızlı gerçekleşiyor ve güçsüz olan daha erken eleniyor. Doğal seçilime bir örnek olarak kapı kulpunun terk-i diyar etmesi beni derinden etkileyen bir detaydır. Sizlerle paylaşmaktan onur duyuyorum. İyi akşamlar.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-68270705058301074382013-01-15T14:51:00.002-08:002013-01-15T14:52:01.533-08:00yine (şiir)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/--AJFoAe0t5U/UPXdGx3vfAI/AAAAAAAAAUE/lXDk27QdcOk/s1600/yine.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="451" src="http://4.bp.blogspot.com/--AJFoAe0t5U/UPXdGx3vfAI/AAAAAAAAAUE/lXDk27QdcOk/s640/yine.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine haftasonu yine plan</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine cengizhan yine tren</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine aksaklık yine fren</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine kadıköy yine bira.</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
biraz eğlence sonra sefalet</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine tren yine minibüs</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine erol yine parol</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine kadıköy yine hüsran</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine rexx büfe yine tavuk</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine yitiklik yine bitiklik</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine ucu yine ucuna </div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine son yine anda</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine cengizhan yine arda</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine kahroluş yine yokuş</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine muhittin yine boşalt</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine şah yine malt</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine savaşma yine söğüş</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine bizler yine tereyağı</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine toplu yine taşıma</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine gezmek yine tozmak</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
yine kadıköy yine bacak kası</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
///////////////////////////////////////////////////////////</div>
</div>
<div style="font: 14.0px Helvetica; margin: 0.0px 0.0px 10.0px 0.0px;">
<div style="text-align: center;">
arda güzelkent & mutlu cengizhan öztürk</div>
</div>
rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-82814631134133143982012-08-29T01:35:00.002-07:002012-08-29T01:37:13.120-07:00İNSANSIN (Şiir)<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir soyutlar tanrısı olarak insan.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir somutlar tanrısı olarak tanrı.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir soyut olarak tanrı. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir somut olarak insan. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir döngü olarak ömür.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir döngü olarak kısır.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">ve şimdi,</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">onunlasın. sonra da.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">sonra da onunlasın.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">peki o?</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">seninle. şimdi. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">sonra da seninle.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">hayalbaz doğarsın. zararsızsın.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">düzenbaz yaparlar ansızın.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">kararsızsın. faydasızlardansın artık.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">deli dolu olamazsın. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">dolu deli vardır vurmalısın.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">onlar yansın. bizler kalsın. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bazen yaşlısın.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">gözlerin gibisin; her yere dönen.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bebeklerinden yaşlar süzülen.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir isyanın var ki.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">gülüp geçmelik dostlarla eğlenmelik.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">mastürbasyonu yarım kalmış ergen isyanı seninki.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 18px;">mahreminden utananlardansın ne de olsa</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">hayvan kadar asil olamadın </span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">yalan kadar baki kalamadın bu dünyada.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir yerde kubbe,</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir yerde çan,</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir yerde kipa,</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">rahat yaşayamadın bu dünyada</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">ölümü kimin hak ettiğine sen karar verdiğin halde.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">bıçağı silahı sen icat ettin.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">sen avlandın sen katlettin.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">ama senin de kuralların var azizim. </span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">yaşamamalısın rahat.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">insansın bi kere.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">topraksın neticede.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">sokarlar yerin dibine</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">unuturlar günü gelince.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir toprak olarak insan.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">bir hayvan olarak insan</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: 14px; line-height: 18px;">ve bir tanrı olarak her şey.</span></span>rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-36485082087385425132012-05-02T12:23:00.001-07:002012-05-02T12:23:31.414-07:00TÜRKÇE SEPTEMBER CLUES (11 EYLÜL SALDIRILARININ İÇ YÜZÜ)<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/lZPePJzCuEI?fs=1" width="459"></iframe>rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-31238277887379444202012-02-01T03:10:00.000-08:002012-02-01T03:10:46.023-08:00BİR ÇINAR KAYBOLDU GÖZÜMÜN ÖNÜNDE...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-75Hijot-f2k/TykdP0JSSKI/AAAAAAAAAKA/IzfWGpNvhYU/s1600/bm41hw0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://2.bp.blogspot.com/-75Hijot-f2k/TykdP0JSSKI/AAAAAAAAAKA/IzfWGpNvhYU/s400/bm41hw0.jpg" width="400" /></a></div><br />
Ben 6 yaşındaydım. 31 Ocak akşamıydı. Okula gitmiyordum sanırım o yıllar. Ama yine de erken yattım. Sabah kalktım erkenden. Televizyonu açtım. Herkesten önce ben kalkardım rahat rahat çizgi film izleyebilmek için. Ama bugün televizyon kanalları daha bi farklıydı. Her kanalda uzun saçlı bıyıklı adam... Klipleri... Röportajları. Ben bu adamı çok severdim. Adam Olacak Çocuk diye bir programı vardı katılmak isterdim. Adı daa şey neydi... BARIŞ.. evet Barış Manço.. Peki ben yıllardır bu adamın şarkılarıyla, kasetleriyle, klipleriyle eğlendiğim anlarda neden bu kadar sık yayınlanmıyordu. Bugün doğum günü müydü acaba?<br />
<br />
Her neyse odama geçtim. Üşümüştüm. Yelek giydim üstüme. Acıktığımı hissettim annemi uyandırmak için yatak odasına girdim. Ve yıllar sonra bile asla aklımdan çıkmayacak şu diyaloğu yaşadık onunla..<br />
<br />
Ben: Anneee!. Hadi kalk kahvaltı yapalım.<br />
Annem: Arda!...<br />
Ben: Efendim?<br />
Annem: Barış Manço öldü bugün!..<br />
Ben: Ne?<br />
Annem: Evet..<br />
Ben: Aaa..<br />
<br />
Televizyonu yeniden açtım. Bu sefer göremediğim başka ayrıntıları gördüm ekranda. Seni unutmayacağız, Barış'ı kaybettik vs benzeri cümleler. İsyan edecektim ama daha 6 yaşındayım. Hayran olduğum bir şey ilk defa geri dönmeyecek bir yolculuğa çıkmıştı nasıl tepki verilir bilmiyordum. Annem kalktı yanıma geldi. O da televizyonu izlemeye başladı. Sanki dün gece o acı haberi öğrenen o değilmişcesine ağlamaya başladı. Ben de ağlamak istiyodum. Çünkü içimde o kadar büyük bir üzüntü vardı ki nasıl dışarı vuracağımı bilemiyordum. Ölümle ilk karşılaşmamdı.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-9V-B4zFOqQg/TykdS31ZuMI/AAAAAAAAAKI/3wdp61sbXdo/s1600/barisgitar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="270" src="http://4.bp.blogspot.com/-9V-B4zFOqQg/TykdS31ZuMI/AAAAAAAAAKI/3wdp61sbXdo/s400/barisgitar.jpg" width="400" /></a></div>İdrak etmem 3 gün sürdü. Akşam saatleriydi ve yine bir anahaber programında Barış Manço şarkıları çalıyordu. Birden gözlerim doldu. Daha önce çok ağlamıştım. Bisikletten düşmüştüm, topum patlamıştı, kafamı vurmuştum bir yerlere ve ağlamıştım o zamanlar. Ama bu bambaşka bi gözyaşıydı. Bi yerim acımıyordu. Bir şeye üzülmüştüm ve durduramıyordum kendimi. Bi anda bağıra bağıra ağlamaya başladım. İdrak etmiştim artık. Benim kahramanımdı o. Barış Çelebi derlerdi ona. Benim dilimi konuşurdu ama Dünya tanırdı onu. Hem de iyi tanırdı. Hiçbir kötülüğünü görmemiştim. Melekti o. Şu anda da meleklerin yanındaydı. Bu güzel bir şeydi.. Ama kötü olan bir şey vardı. Meleklerin yanına giden bir melek asla geri gelemezdi yanımıza. Nasıl olabilirdi. Kendime belirlediğim bir kahramanım vardı ve o da göçüp gitmişti. Ardında yüzleeerce şarkı bırakıp.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-kVKrp1dYSGw/TykdYQyuC8I/AAAAAAAAAKQ/zoH_boq4Szw/s1600/baris-manco_30109.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-kVKrp1dYSGw/TykdYQyuC8I/AAAAAAAAAKQ/zoH_boq4Szw/s320/baris-manco_30109.jpg" width="204" /></a></div>Bugün 13 yıl oldu bu duyguları yaşayalı. Bunlar hala taze. Yaşadığım ilk büyük acı hala aklımdan çıkmıyor. Ve her gün mutlaka onun sesini en az bir kere duymak zorunda hissediyorum kendimi. Bunu sanırım ondan başkası yapamazdı. Yapmasın da zaten. Barış Manço bir efsaneydi. O nesilden nesile anlatılacak bir masal kahramanı kadar hayali ama derin izler bırakacak kadar da gerçek bir kahramandı.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-9W5tbZaOEgY/TykdY8xRhbI/AAAAAAAAAKU/fGON5aAHWEA/s1600/bar%C4%B1%C5%9F-man%C3%A7o-resim.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://2.bp.blogspot.com/-9W5tbZaOEgY/TykdY8xRhbI/AAAAAAAAAKU/fGON5aAHWEA/s400/bar%C4%B1%C5%9F-man%C3%A7o-resim.jpg" width="400" /></a></div><br />
Selam Olsun<br />
<br />
Arda Güzelkentrskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-84374574667708117582012-01-28T12:00:00.000-08:002012-01-28T12:03:33.834-08:00MİNİBÜSTEKİ ÇAMAŞIRLIKMinibüsteyim geçen gün. Maltepeden eve gitmek için binmiştim. Bindiğim an suratıma çarpan şarap kokusuyla irkildim ve paramı verip yerime oturdum. Kokunun kaynağını bulmam geç olmadı. Minibüs şoförünün arkadaşı olup minibüste moderatörlük görevini üstlendiği için en ön koltuğa yan oturup hikayeler anlatan arada bir yolculara 'geç ablacım yer var' diye seslenen tipik bir muavindi. Diğer muavinlere göre bu abimizin farkı kel ve şişman olmasıydı. Aslında en önemli farkı içmiş olmasıydı. Keyfi yerindeydi. Ucuza telefon almıştı. Onu övüp duruyordu. Bu sırada şoför bey ise yoluna bakıyor ve abimizi siklemiyordu. Abimiz anlatıyordu. Şoför dinlemiyordu. O mutluydu. Şoför mutluydu. Bizler mutluyduk. Ben hele çok eğleniyordum. (normalde minibüste müzik dinleyerek klip moduna girerim, bu sefer canım istememişti abimizin sohbeti süperdi.) Mutluluğumun şaşkınlığa dönüşmesi çok sürmedi. Kafamı kapıya doğru çevirdim ve gördüğüm şeyi önce algılamaya çalıştım. Sonra algıladım. Bir minibüste yer alması gereken son şeylerden biri vardı orda. Çamaşırlık!!!<br />
<br />
'Bu ne la?' şeklinde sesli bir tepki verdim ama Allah'tan abimiz işitmemişti benim bu patavatsızlığımı. Yoksa başıma gelecekleri düşünemiyordum. Bi an için o çamaşırlığın kimin olduğunu, niye bu minibüste durduğunu, bunun bir aksesuar olup olmadığını düşündüm. Sonra içimden geçirdim ve mantık yürüttüm. Zor olmadı gerçi. Bu minibüste beni ilk şaşkına çeviren şey abimiz, son şaşkına çeviren şey ise çamaşırlıktı. Büyük ihtimal onundu bu. Nitekim tahminimde yanılmamıştım. Abimiz sağa sola çarpa çarpa minibüsü terk ederken çamaşırlığı kavradığı gibi inmişti aşağııya.<br />
<br />
Olay neticelendi aslında ama kafamda yeni soru işaretleri oluşmuştu. Bu çamaşırlıkla ne yapacaktı? Nereye götürüyodu? Nereden almıştı?<br />
<br />
Ben bunu niye anlattım? İnsanın aklına bazen bir şeyler takılır. Çok önemsizdir dışa vuramaz belki. Ama için için yer bitirir onu. Bu da böyle bir hikayeydi. Hiçbir zaman aslını öğrenemeyeceğim belki de hiçbir zaman bir daha göremeyeceğim bir hikaye.rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2606295055217273219.post-47675331139982134072011-10-11T08:47:00.000-07:002011-10-11T08:47:06.151-07:00Emr-i Vaki Bazen Faydalıdır.<div class="MsoNormal">Emr-i vaki hayatım boyunca nefret ettiğim şeylerden biridir. Bu da yetmiyormuş gibi hayatım boyunca emr-i vakiler zamanımın çoğunu katledip, bitmek tükenmek bilmeyen bir kâbusa çevirmiştir. Küçüklüğümden beri kimseye hayır diyememe sorunum yüzünden kapıldım bu zaman kayıplarına. Aslında çok da büyük kayıplar olmadı bunlar. Hatta bazıları hayat konusunda ders bile verdi sanırım bana farkında olmadan.</div><div class="MsoNormal">En belirgin ve yorucu olanı ise 2009 yılının yazında yaşadıklarımdı. Lisenin ikinci sınıfı bitmişti ve dolu dolu bir yaz tatiline hazırlamıştım kendimi. Fakat babamın benim için verdiği kararlardan haberim yoktu. Süreyyaplajındaki McDonald’s’ın müdürüyle görüşmüş benden bahsetmiş ve akşama doğru da beni aramıştı ve şu sözleri sarfetmişti.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> </div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">‘’Bugün sahilyolundaki McDonald’s’ın restoran müdürüyle konuştum. Senden bahsettim. Çalışman için öngörüşme yaptım ve müdür de çok iyi bir adam çıktı. Yarın seni bekliyor ve seninle konuşup anlaşırsa orada çalışmaya başlayacaksın.’’</i></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Yaşadığım şok ile birlikte ‘Aaaa tamam’ diyebildim sadece. Kıramazdım onu. Her zamanki gibi o anki adımı değil, bir sonraki adımı düşünen ben, böyle bir şey istemediğimi babama söylemek yerine onun bu hevesini kursağında bırakmamayı ve kabul etmeyi tercih etmiştim. Fakat gözümde canlanan senaryoyu ve içimdeki huzursuzluğu tarif edemem size. Ben McDonald’s’ta çalışmak istemiyordum ki. Ayrıca istemek bir yana napıcaktım orda. Bütün arkadaşlarım yazlığında memleketinde veya ne bileyim en azından İstanbul’da ve rahatlarken ben bir fast food dükkânında hiç hazır olmadığım bir ortama girecektim. Hem de bütün yaz boyunca.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Gözümü karartıp görüştüm müdürle. Anlaştık. Sanki ben çok istiyormuşum gibi kendimi iyi gösterip ‘her işi yaparım, çok enerjik biriyimdir ehehehe’’ tarzı bir imaj bile sergilemiştim. Eğitimlerimi alıp çalışmaya başlamıştım. Bazen kapanış vardiyasında çalışırdım. Saat 20’de başlayıp sabaha karşı 4 gibi çıkar eve gelirdim.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> </div><div class="MsoNormal">Ve bir şeyler fark etmeye başladım. Rahatlığın, uykunun, aile ortamının, arkadaş toplantılarının önemini anladım. Aslında hayat boyunca ne kadar kuralsız yaşadığımı fark ettim. Hizmet sektöründe çalışmanın hem de gıda bölümünün ne kadar ciddi ve sorumluluk isteyen bir iş olduğunu, insanlara bir şeyleri beğendirmenin, kabul ettirmenin ne kadar zor olduğunu o günlerde öğrendim. Hiçbiri olmasa bile birkaç el becerisi öğrenmiş oldum. Bir ürün ortaya çıkarabildiğimi fark ettim. Takdir edildim azar işittim aşağılandım. Hepsini aynı ortam içinde tadabildim. Taraflılıktan uzak bir ortamda.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> </div><div class="MsoNormal">Kısacası hamdım piştim. Şu anda babama içten içe kızsam da (koca yaz tatilimi yediği için) bir yandan da onun bu yaptığı bana hayat konusunda, iletişim konusunda büyük bir tecrübe kazandırdı. Velev ki ben o gün o teklifini reddetseydim ve başına buyruk bir tatil geçirseydim hem onu üzmüş olacaktım hem de bir işe girmek nasıl olur emek verip para kazanmanın değeri nedir vs gibi kavramlarla çok geç tanışacaktım. 16 yaşında kazandığım bu tecrübe hayatımda oldukça etkili oldu sanırım. En güzeli de çalışmayı bıraktığım o fast food dükkanına bir şeyler yemeye gittiğimde güler yüzle karşılandığımı ve iyi biri olarak hatırlandığımı görmek sanırım. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div>rskmtpsfhttp://www.blogger.com/profile/07000443548669533258noreply@blogger.com0